Toen op donderdag en vrijdag jl. de liefhebbers uit onze CC4 met hun duiven naar de inkorflokalen gingen konden zij niet vermoeden dat we een weekend zouden gaan beleven met 2 gezichten.
Pas in de loop van vrijdagavond werd voor velen van ons duidelijk dat er bij een van onze leden een pseudo vogelpest uitbraak was geconstateerd. Paramyxo, een gevreesde ziekte voor onze duiven.
Voor de getroffen liefhebber een regelrechte ramp. Ook vanaf deze plek wil ik hem namens ons allen deelneming betuigen maar ook een hart onder riem steken. Uiteindelijk komt het weer goed.
De ziekte uitbraak blijkt grote consequenties te hebben voor een aanzienlijk deel van de duivenmelkers in ons vlieggebied Hart van Twente. In een straal van 10 km van de uitbraak is vervoer en deelname aan vluchten voor 30 dagen aan banden gelegd.
Toch stonden er 2 concoursen op punt van beginnen. En zoals altijd kennen die een winnaar.
In het Franse Hirson waren 1644 duiven bijeengebracht. Het concours kreeg een startschot om 07.00 uur waardoor onze duiven aan hun thuisreis konden beginnen. In verband met de harde Zuid Westen wind kon worden gerekend op hoge snelheden.
En die kwamen er ook. De eerste 2 duiven van winnaar Geert Ros en zijn compagnon André Pots uit Delden haalden een snelheid van bijna 129 km per uur op een afstand van 318 km. Een topprestatie waarmee dit team zijn 1e CC-overwinning van dit seizoen veiligstelde.
Zoals altijd was Geert direct bereid het een en ander met ons te delen. We laten hem aan het woord.
Ik kan wel zeggen dat we een zeer bewogen weekend achter de rug hebben.
Nietsvermoedend heb ik op 2 vluchten duiven meegegeven. Op Hirson 17 en op Gien 18. De hele week hou je het weer in de gaten en donderdagavond was ik er nog van overtuigd dat de lang gewenste regen, zo broodnodig voor onze natuur, gewassen op de akkers en voor onze tuinen, pas in de nacht van zaterdag op zondag zou gaan vallen. Het ging allemaal net iets sneller. Door de stevige wind was een vroege lossing in Hirson nog mogelijk. Maar een lossing in Gien bracht te veel risico’s met zich mee voor de meeste duiven. Het uitstel duurde tot maandagmorgen 6.52 uur. De duiven zijn nagenoeg allemaal teruggekeerd.
Ik had rekening gehouden met zeer hoge snelheden. De toppen van de eiken een eindje verderop zwiepten heen en weer en de haan op de H. Blasius kerk wees pal naar het zuidwesten. Om 9.15 uur kwam Andre Pots aansluiten en we posten ons op onze vertrouwde plek. Wetende dat in het zuiden van onze afdeling al duiven waren geconstateerd. Terwijl we staan te turen naar de lucht voel ik de wind in mijn gezicht en denk aan al die weken dat de duiven er tegenin hebben moeten vliegen de afgelopen vluchten. Hoe zouden ze het nu doen en welke duiven komen er voorop? Wellicht andere, maar welke? Ad Schaerlaeckens schreef eens dat duiven, met harde wind achter, zich heel goed en snel moeten oriënteren. Dat getuigt van een andere kwaliteit.
Om 9.27 uur verschijnen 2 stipjes links en 1 stipje rechts van de genoemde eiken. 2 Duiven trokken de vleugels in en daalden; eentje ging verder. De spanning maakte plaats voor euforie. Voor het gevoel duurt het een eeuwigheid voordat ze beneden waren. 3 rondjes waren nodig en toen tegelijk op de plank. Een jaarlingdoffer en een 3-jarige ervaren duivin. De doffer begint te brullen en de duivin duikt daarop naar binnen met de hitsige doffer achter zich aan.
De winnares duivin NL 22-8137310 is een bovengemiddelde ervaren duivin uit mijn eigen lijnen Nijhof-Dijkstra-van der Pasch. Zij heeft 20 prijzen met een prijspercentage boven de 90% waarvan 7 boven de 98%.De jaarlingdoffer NL 24-8124419 is gekweekt uit een volle broer van “Lady Diana” en uit een duivin van Ricardo en Leanne van Comb. Van der Pasch. Deze komt uit De Jupiter Murphylijn x Olympic Solangelijn van Verkerk. Als jonge duif matige prestaties, 2 prijsjes, maar nu nog niet gemist: 7 uit 7.De winnares en de nummer 2 haalden een hele hoge snelheid maar veel van mijn duiven hadden een mindere oriëntatie en moesten terugkomen vanuit het noordoosten.
In de loop van de middag werd ik op de hoogte gesteld van de Paramiyxo-uitbraak in Oldenzaal. Via het internet werd mij geleidelijk duidelijk dat dit weer een grote impact voor onze CC4 Hart van Twente heeft. De gevolgen stapelen zich op. Het meest voor de betreffende liefhebber, vervolgens voor de slachtoffers van het vervoersverbod maar ook voor de resterende liefhebbers en verenigingen. Eenmaal in het clubgebouw van DSC Borne zie en spreek je de mensen die nu moeten stoppen met spelen van hun duiven. Dat voelt als een ‘ramp’ zo midden in het seizoen en iedereen vindt er wel wat van. We zijn echter afhankelijk van de regels van de overheid in dezen. De bestuurders hebben hun best gedaan on de pijn te verzachten. Dank daarvoor. Nog 25 dagen te gaan. N.a.v. de podcast met Henk de Weerd en de opinie van mijn eigen dierenarts, lijkt het huidige beleid verouderd of te weinig genuanceerd. Een overleg van onze deskundigen met de overheidsinstanties zou ik aanbevelen.
We moeten elkaar in deze moeilijke periode helpen, bijstaan en vasthouden. Hou contact, zoek elkaar op, nodig iemand uit en richt je op de periode die komt. Het kan ook wat brengen.
Tot zover Geert Ros.
We willen Geert en André van harte feliciteren met hun overwinning. De beide kopduiven hebben een prachtige prestatie neergezet. En ik spreek het vermoeden uit dat het hierbij waarschijnlijk niet zal blijven -😊
De eerste 10 van de uitslag:
1. Geert Ros Delden
2. Geert Ros Delden
3. Comb. Bolhoeve Borne
4. Wim Willemsen Hengelo
5. Vincent Bonnes De Lutte
6. Gerrit Ophuis Hengelo
7. Wim Willemsen Hengelo
8. Michiël Groothuis Hengelo
9. Gerald Spitshuis De Lutte
10. Gebr. van Langen De Lutte
